Van de Grote Vier, de al eerder genoemde Gorcumse dichters geboren in de eerste tien jaar van de twintigste eeuw, was Cor Klinkenbijl de oudste. Ze werd geboren in 1904 en overleed in 1987, ook in Gorinchem. Ze was lang onderwijzeres in Leerdam, maar werd na de oorlog bekend als dichter. In 1946 publiceerde ze in de bekende reeks ‘Helikon’ van Uitgeverij Stols, in hetzelfde jaar als tijdgenoten als Achterberg en Van der Graft.
DE WIJZE VISSER IN DE ZON
De herfstzon mild nog in mijn rug,
de dag als onverwachte buit,
zo stond ik op de hoge brug
en zag over't water uit.
Het heden was, en was ook niet.
Een visser droomde in zijn boot,
die lag bij stervend, goudgeel riet.
De hengel rustte op zijn schoot.
Ik zag, hoe hij de vis, de vis maar liet,
slechts droomde in zijn kleine boot.
Misschien wel droomde van een ver gebied,
waar 't vissendom zijn gunst hem bood.
Ik zag hoe hij als Boeddha was:
immuun voor kans en overleg.
Ik zag mezelf, die angstig las
de duizend dingen van 'de Weg'.
Wat geeft het, of ik naarstig dreg,
't verleden vruchtloos toch nog zoek...
In't heden weet ik heg noch steg.
De toekomst staat al lang te boek.
Vanaf gedicht 33: U loopt terug het centrum in via de brug bij het standbeeld van Hendrick Hamel dat u zojuist passeerde. Dit is de Korenbrug. Aan de rechterzijde vindt u een gedicht aan de brugleuning.
Klik hier voor de routebeschrijving
Klik op de playknop om het gedicht te beluisteren